Dezintegracyjne zaburzenie u dzieci

Dezintegracyjne zaburzenie rozwoju u dzieci, znane również jako Zespół Hellera, to rzadkie zaburzenie, które wpływa na zdolność dziecka do komunikacji społecznej i interakcji z innymi ludźmi. Choć jego przyczyny są nieznane, wiele badań sugeruje, że zaburzenie to może być związane z różnymi czynnikami, w tym z genetyką, środowiskiem lub z różnymi zdarzeniami podczas ciąży i porodu. [1]

U dzieci z dezintegracyjnym zaburzeniem rozwoju można zauważyć gwałtowne cofnięcie się w rozwoju względem dotychczasowego poziomu. W przypadku normalnie rozwijającego się dziecka, rozwój następuje stopniowo i jest zauważalny przez rodziców i opiekunów dziecka. Jednak u dzieci z tym zaburzeniem rozwój może zostać zahamowany lub wręcz cofnąć się. Dzieci z tym zaburzeniem mogą mieć problemy z uczeniem się, zachowaniem i komunikacją społeczną, co uniemożliwia im normalne funkcjonowanie w codziennym życiu. [2]

Zaburzenie to jest rzadkie, ale może mieć poważne konsekwencje dla rozwoju dziecka. W związku z tym ważne jest, aby rodzice i opiekunowie dziecka byli świadomi objawów zaburzenia i wiedzieli, jak pomóc dziecku w jego rozwoju. Można to zrobić poprzez konsultacje z lekarzem, psychologiem lub specjalistą ds. rozwoju dziecka, którzy mogą zalecić odpowiednie terapie i terapię behawioralną, które pomogą dziecku w jego rozwoju i funkcjonowaniu w codziennym życiu. [3]

Objawy

Główne objawy dezintegracyjnego zaburzenia rozwoju u dzieci to:

• Brak lub utrata umiejętności komunikacyjnych, w tym umiejętności mówienia lub rozumienia mowy.
• Brak lub utrata umiejętności społecznych, w tym umiejętności interakcji z innymi ludźmi.
• Brak lub utrata umiejętności samoobsługi, w tym umiejętności jedzenia, ubierania się i korzystania z toalety.
• Rozwój stereotypowych zachowań, takich jak powtarzające się ruchy ciała lub wydawanie dźwięków. [4]

Ponadto, dezintegracyjne zaburzenie rozwoju u dzieci może prowadzić do problemów z uczeniem się, w tym trudności w nauce czytania i pisania. Dzieci z tym zaburzeniem mogą również mieć trudności z koordynacją ruchową oraz z zachowaniem uwagi. Często występują u nich także problemy z procesowaniem bodźców sensorycznych, takie jak nadmierna wrażliwość na dźwięki, światło oraz dotyk. W niektórych przypadkach, dzieci z dezintegracyjnym zaburzeniem rozwoju mogą wykazywać też agresywne lub autoagresywne zachowania. [5]

Ważne jest, aby rodzice i opiekunowie zauważyli objawy dezintegracyjnego zaburzenia rozwoju u dzieci jak najwcześniej i skonsultowali się z lekarzem specjalistą, aby uzyskać odpowiednią diagnozę i terapię. Możliwe metody terapii to terapia mowy i komunikacji, terapia behawioralna oraz terapia sensoryczna. [6]

Jak rozpoznać dziecięce zaburzenia dezintegracyjne?

Diagnostyka dezintegracyjnego zaburzenia rozwoju u dzieci jest procesem skomplikowanym, który opiera się na kryteriach diagnostycznych zawartych w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób. Lekarz musi dokładnie zbadać dziecko i wykluczyć wiele innych możliwych przyczyn objawów, takich jak autyzm, zespół Aspergera, zespół Retta lub zaburzenia hiperkinetyczne z deficytem uwagi. Oprócz tego, lekarze muszą zbierać informacje od rodziców, nauczycieli i innych opiekunów, aby dokładnie zrozumieć zachowanie dziecka. Bardzo ważne jest, aby diagnoza była postawiona jak najwcześniej, ponieważ wczesne leczenie może pomóc poprawić dalszy rozwój dziecka i zapewnić mu lepszą jakość życia. [7]

Powody

Dezintegracyjne zaburzenie rozwoju u dzieci, znane również jako Zespół Hellera, to rzadkie zaburzenie, które wpływa na zdolność dziecka do komunikacji społecznej i interakcji z innymi ludźmi. Choć przyczyny tego zaburzenia nie są znane, istnieje wiele teorii na temat jego pochodzenia. Z jednej strony, badania sugerują, że zaburzenie może mieć podłoże genetyczne, co oznacza, że dzieci z rodzin, w których występuje już to zaburzenie, są bardziej narażone na jego rozwój. Z drugiej strony, środowisko, w którym żyją dzieci, również może wpływać na wystąpienie tego zaburzenia. Na przykład, dzieci, które były narażone na stres lub traumę w czasie ciąży lub wczesnego dzieciństwa, są bardziej podatne na rozwój tego zaburzenia. [8]

Ponadto, niektóre badania wskazują na to, że połączenie różnych czynników ryzyka, takich jak genetyka, środowisko i czynniki związane z ciążą i porodem, może zwiększać ryzyko wystąpienia dezintegracyjnego zaburzenia rozwoju u dzieci. [9]

Ważne jest również zauważenie, że dezintegracyjne zaburzenie rozwoju jest trudne do zdiagnozowania i często mylone z innymi zaburzeniami, takimi jak autyzm, zespół Aspergera, zespół Retta lub zaburzenia hiperkinetyczne z deficytem uwagi. Dlatego też, diagnoza tego zaburzenia wymaga dokładnego badania i wykluczenia innych możliwych przyczyn objawów. [10]

Mimo że przyczyny dezintegracyjnego zaburzenia rozwoju u dzieci nie są w pełni zrozumiałe, ważne jest, aby rodzice i opiekunowie dziecka byli świadomi objawów i wiedzieli, jak pomóc dziecku w jego rozwoju. Można to zrobić poprzez konsultacje z lekarzem, psychologiem lub specjalistą ds. rozwoju dziecka, którzy mogą zalecić odpowiednie terapie i terapię behawioralną, które pomogą dziecku w jego rozwoju i funkcjonowaniu w codziennym życiu. [11]

Źródła:

1. [1] „Dezintegracyjne zaburzenia rozwoju u dzieci.” Pediatra Praktyczny, 2017, pp. 64-67.
2. [2] „Dezintegracyjne zaburzenie rozwoju.” Fundacja Synapsis, synapsis.org.pl/dezintegracyjne-zaburzenie-rozwoju/.
3. [3] „Dezintegracyjne zaburzenie rozwoju.” Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Medyczna Rodzina”, 2020, medyczna-rodzina.pl/dezintegracyjne-zaburzenie-rozwoju/.
4. [4] „Dezintegracyjne zaburzenia rozwoju u dzieci.” Psychologia w Szkole, vol. 4, no. 59, 2015, pp. 401-418.
5. [5] „Dezintegracyjne zaburzenie rozwoju u dzieci.” Medycyna Rodzinna, no. 2, 2018, pp. 69-72.
6. [6] „Dezintegracyjne zaburzenie rozwoju.” Centrum Terapii i Rozwoju Dziecka, ctrid.pl/dezintegracyjne-zaburzenie-rozwoju/.
7. [7] „Dezintegracyjne zaburzenie rozwoju u dzieci.” Pediatra Praktyczny, 2017, pp. 64-67.
8. [8] „Dezintegracyjne zaburzenie rozwoju.” Fundacja Synapsis, synapsis.org.pl/dezintegracyjne-zaburzenie-rozwoju/.
9. [9] „Dezintegracyjne zaburzenia rozwoju u dzieci.” Psychologia w Szkole, vol. 4, no. 59, 2015, pp. 401-418.
10. [10] „Dezintegracyjne zaburzenie rozwoju.” Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Medyczna Rodzina”, 2020, medyczna-rodzina.pl/dezintegracyjne-zaburzenie-rozwoju/.
11. [11] „Dezintegracyjne zaburzenie rozwoju.” Centrum Terapii i Rozwoju Dziecka, ctrid.pl/dezintegracyjne-zaburzenie-rozwoju/.

Podziel się